به گزارش «روابط عمومی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران» در سامانه ملی ثبت پایان‌نامه، رساله، و پیشنهاده (SABT.IRANDOC.AC.IR)؛ یکی از پرسش‌هایی که هنگام ثبت این مدارک از دانش‌آموختگان تحصیلات تکمیلی می‌شود، قلمرو جغرافیایی آنهاست. بر پایه داده‌هایی که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در این سامانه وارد شده‌اند، از ۱۰۴ هزار و ۶۷۶ پایان‌نامه و رساله (پارسا) ثبت شده، ۱۵ هزار و ۳۴۰ پارسا (۶۵/۱۴ درصد) دارای قلمرو فرامرزی،‌ ملی، استانی، یا شهری بوده‌اند.

به عنوان نمونه، مدارکی مانند «فراتحلیل مطالعات اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی و ورزش» قلمرو جغرافیایی ندارند و مدارکی مانند «بررسی رابطه مدیریت دانش و مدیریت تغییر در بانک‌های شهر کازرون» دارای قلمرو جغرافیایی هستند. در این میان،‌ مدارکی مانند «بررسی نقش سیاسی شیعیان عراق در نظام سیاسی عراق نوین» دارای قلمرو «برون‌مرزی»؛ «بررسی وضعیت آب ‌وهوایی در فلات ایران» دارای قلمرو «ملی»؛ «پتانسیل‌سنجی ژئوتوریسم و ژئوپارک در استان کرمانشاه» دارای قلمرو «استانی»؛ و «تحلیل جغرافیایی مسکن در شهر کاشان» دارای قلمرو «شهری» هستند. افزون بر این، اگر یک مدرک،‌ چند استان را در بر داشته باشد،‌ دارای قلمرو «ملی» به شمار می‌رود. اگر مدرکی،‌ چند شهر را در بر داشته باشد،‌ دارای قلمرو «استانی» است. اگر یک مدرک، منطقه‌ای کوچک‌تر از شهر (مانند یک یا چند روستا) را در بر داشته باشد، استان و شهر همسان با آن به کار می‌رود. اگر مدرکی، به یک پدیده طبیعی (مانند کوه، دریا، دریاچه، خلیج، آتشفشان، بیابان، تنگه، جزیره، جنگل، آبشار، چشمه، خور، دره، دماغه، و...) در یک شهر یا استان پرداخته باشد،‌ قلمرو «استانی» آن به کار می‌رود. اگر یک مدرک، به یک پدیده طبیعی در چند استان پرداخته باشد، دارای قلمرو «ملی» است.