این نظام رتبه‌بندی برای نخستین بار در سال ۲۰۱۴ با رتبه‌بندی بیش از ۸۵۰ دانشگاه، ۱۰۰۰ دانشکده و ۵۰۰۰ گروه آموزشی در ۷۴ کشور جهان کار خود را آغاز کرد. ابتدا موضوعات مهندسی برق و الکترونیک، مکانیک و مطالعات تجاری را مورد سنجش قرار داد اما از سال بعد دامنه بررسی خود را به سایر حوزه‌های موضوعی نیز گسترش داد. این نظام با پشتیبانی اتحادیه اروپا و با هدایت کنسرسیومی متشکل از سازمان‌هایی نظیر مرکز مطالعات آموزش عالی کشورهای نروژ و آلمان، مرکز مطالعات علوم و تکنولوژی دانشگاه لیدن، انتشارات دانشگاهی الزویر و... ایجاد و پشتیبانی می‌شود. این نظام رتبه‌بندی با رویکردی چندبعدی مؤسسات آموزش عالی را رتبه‌بندی می‌کند. این ابعاد عبارت‌اند از آموزش و یادگیری، پژوهش، انتقال دانش، جهت‌گیری بین‌المللی و موقعیت داخلی. با کمک داده‌های ارائه‌شده توسط این نظام رتبه‌بندی، کاربران می‌توانند بر اساس سنجه‌ها و شاخص‌های موردنظر خود به مقایسه دانشگاه‌های مختلف بپردازند. داده‌های این نظام رتبه‌بندی از منابع مختلف تهیه و استخراج می‌شود، از جمله مؤسساتی که آمارهای مختلف را تهیه می‌کنند، پایگاه‌های داده‌های کتابشناختی، پایگاه‌های ثبت اختراعات و... روش دیگر جمع‌آوری اطلاعات در این نظام رتبه‌بندی داده‌های استخراج‌شده از بررسی‌های پیمایشی سالانه و با توزیع پرسش‌نامه در نمونه‌ای بالغ بر ۶۰۰۰۰ دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه‌های مورد بررسی است. شاخص های این نظام عبارتند از:
شاخص‌های پژوهشی
شاخص‌های آموزشی
انتشار پژوهشهای میان‌رشته‌ای
نرخ فارغ‌التحصیلی دانشجویان کارشناسی و ارشد
تعداد اعضای هیئت علمی بین‌المللی
نرخ فارغ‌التحصیلی به موقع (تعداد دانشجویانی که به موقع فارغ التحصیل میشوند)
نرخ استناد
جابجایی دانشجویان (مخصوصا بین‌المللی)
تعداد پژوهش‌ها
رشته‌های آموزش زبانهای خارجی (کارشناسی و ارشد)
ارتباط با انتشارات بین‌المللی (تعداد انتشارات بین‌المللی که اعضای هیئت علمی با همکاری آنها کتاب چاپ کرده اند)
تعداد دانشجویان بین‌المللی برای مقطع دکتری
پژوهشهای پراستناد و داغ
کاراموزی دانشجویان در شهر محل اقامت
درآمد پژوهشی
مشغول به کار شدن دانش‌آموختگان کارشناسی و ارشد در مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته با دانشگاه
درآمدهای حاصل از هنر
درآمدزایی با همکاری مراکز علمی و صنعتی شهر
تعداد دانشجویان پست دکترا (فراهم کردن موقعیت پست دکترا برای دانشجویان بین‌المللی)