نظام رتبهبندی سایمگو از سال ۲۰۰۹، سالانه رتبهبندی ۵۰۰۰ دانشگاه و موسسه پژوهشی برتر جهان را در سه بخش پژوهش، نوآوری و وبسایت منتشر میکند. سایمگو دانشگاهها را براساس عملکرد پژوهشی و در قالب مقالاتی که در نشریات معتبر بینالمللی نمایه شده، ارزیابی و رتبه بندی میکند. منبع گردآوری دادههای نظام رتبهبندی سایمگو انتشارات الزویر، پایگاه استنادی اسکوپوس، رتبهبندی مجلات سایمگو، پایگاه ثبت اختراع اروپا و پرسشنامه پر شده توسط دانشگاها است. شاخصهای مورد استفاده در این نظام به شرح زیر است:
پژوهش
برون داد: تعداد مدارک تولید شده توسط موسسه یا دانشگاه که در پایگاه اسکوپوس نمایه شده است (۸ درصد).
همکاری بینالمللی: تعداد همکاریهایی که پژوهشگران وابسته به دانشگاه یا موسسه با پژوهشگران سایر کشورها داشتهاند (۲ درصد).
تاثیر نرمال شده: میانگین استناد نرمال شده براساس حوزه موضوعی(۱۳ درصد)
کیفیت بالای تولیدات علمی: مقالاتی که در مجلات پرنفوذ و باکیفیت بالا منتشر شده اند. این مجلات براساس رتبهبندی مجلات سایمگو در چارک اول (۲۵ درصد) قرار دارند (۲ درصد).
برتری: مقالات دانشگاه که جزو ۱۰ درصد اول حوزه موضوعی خود هستند (۲ درصد).
رهبری علمی: مقالاتی که نویسنده مسئول آن وابسته به دانشگاه باشد(۵ درصد).
برتری و رهبری علمی: مقالاتی که جزو ۱۰ درصد برتر حوزه موضوعی خود هستند و نویسنده مسئول آن از دانشگاه مربوطه باشد(۱۳ درصد).
استعدادهای علمی: تعداد نویسندگان مقاله در یک بازه زمانی خاص (۵ درصد).
نوآوری
دانش نوآورانه: تعداد تولیدات علمی که در پروانههای ثبت اختراع به آنها استناد شده است (۲۵ درصد).
تاثیر تکنولوژی: درصد تولیدات علمی که در پروانههای ثبت اختراع به آنها استناد شده است (۵ درصد).
وبسایت
اندازه وبسایت: تعداد صفحات وابسته به url دانشگاه بر پایه نتایج گوگل (۱۵ درصد).
لینکهای به دامنه دانشگاه: تعداد پیوندهای خارجی به دامنه وبسایت دانشگاه(۵ درصد).